Heeft een trillende gitaarsnaar iets te maken met de materie waaruit het universum is opgebouwd? Volgens de snaartheorie wel. De wiskunde van trillende snaren bleek een rol te kunnen spelen in de deeltjesfysica. Want de trillende snaartjes beschrijven in open toestand de eigenschappen van de bekende deeltjes, en in gesloten toestand een basis voor het bestaan van de zwaartekracht. Zo kwam men een halve eeuw geleden op het fascinerende idee om de bouwstenen van de materie aan de hand van minuscule trillende snaartjes te beschrijven. Daarmee werd het universum beschouwd als een symfonie, die uitgevoerd wordt door talloze kleine snaartjes waarvan de trillingen de deeltjes in het leven roepen waaruit voor ons de materie opgebouwd lijkt. Maar is deze snaartheorie een Theorie van Alles, zoals de aanhangers beweren? Of is ze slechts een elegant wiskundig gegoochel zonder echte fysische betekenis? Dit New Scientist-zakboekje geeft een compacte introductie in deze intrigerende snaartheorie, in haar voordelen en tekortkomingen. Vlot geschreven, met zwart-wit illustraties en begrippenlijst. De auteur is een wetenschapsjournalist en heeft al een aantal populaire boeken op zijn naam staan. Verberg tekst