De ik-figuur stelt zijn wel heel bijzondere familie voor: de goochelaar oom Daan die zijn vrouw aan stukken zaagt, de peuter Sebastiaan die in een boom klimt en door de brandweer gered moet, neef Bert die tafels vol zoetigheid bakt maar ook zelf opeet, Tantagaat en oom Omar die zich als vliegen verkleden, oudtante Saar en haar vriendin die als apen door hun planten zwieren.

Hilarisch, dat is de beste samenvatting van dit prentenboek in één woord. Dat geldt eerst en vooral voor de figuren. Zo lijken oudtante en haar vriendin oude besjes, die tegen de planten praten, maar als niemand kijkt zijn ze stiekem stout, gaan ze aan takken zwieren, brullen als een aap en vergeten ze hun manieren. Quentin Blake, niet alleen de vaste illustrator van Roald Dahl maar ook van John Yeoman, is met zijn kriebelige stijl natuurlijk de meester in het neerzetten van grappige scenes en figuren die met een rotvaart over de bladzijden buitelen. En dan die tekstbewerking van Bart Moeyaert: wat een taalrijkdom, wat een ritme, wat een rijm! De vertaling van de eenvoudige titel Meet the Family in De hele zwik en ik zet meteen de toon en geeft het niveau aan van de bewerking.